Γράμμα αναγνώστριας.
Ελένη Π., σε ευχαριστώ πολύ για το μοίρασμα!
Καλησπέρα.
Σου γράφω για να σου πω ότι μου λείπεις. Πολύ. Μέσα στην μέρα θα έχω τα πάνω μου και τα κάτω μου.
Τα βράδια μου συνήθως είναι πιο δύσκολα. Τότε μένω εγώ και οι σκέψεις μου και μάντεψε… κερδίζουν εκείνες.
Δεν έχω να πω πολλά, αυτά που θέλω, στα έχω ήδη πει. Ξέρω ότι πια δεν θα ξαναείμαστε μαζί. Ένα παράπονο έχω μόνο. Που χωρίσαμε από μηνύματα. Σαν, σαν να ήθελες να ξεφορτωθείς γρήγορα τον χωρισμό μας. Να μην τον έχεις άλλο πάνω σου. Πίστευα ότι αξίζαμε πιο αξιοπρεπή χωρισμό και γι’ αυτό ήρθα και σε βρήκα. Για να σε δω και να με δεις. Για τελευταία φορά.
Σε αγαπάω. Σε αγαπάω. Σε αγαπάω. Δεν θυμάμαι αν σου το είχα πει ποτέ· οι άνθρωποι πρέπει να ζουν τα όνειρά τους ξύπνιοι, αλλά το δικό μας δεν ξύπνησε ποτέ, για να το ζήσουμε.
Χωρίς «γεια» ή «καλή συνέχεια».
Τυπικό το πρώτο, ειρωνικό το δεύτερο. …